Amsterdam was in de Gouden Eeuw mede-eigenaar van Suriname, en dus van de slaven die daar woonden. Veel Amsterdammers investeerden in plantages in Suriname en de Antillen, in de VOC en later de West-Indische Compagnie. Waar was dat zichtbaar in de stad? Veel werd intern of overzee geregeld, uit het zicht. Toch zijn er sporen van dit slavernijverleden. Slavenhandelaar Paulus Godin woonde in de huidige ambtswoning van de burgemeester aan de Herengracht. Ook woonden er tientallen zwarte vrouwen en mannen in de stad. Zo werd Lea Parijs, een slaaf uit Demerara, hier in 1802 op het Begijnhof als vrije vrouw gedoopt. Deze gids neemt je mee naar meer dan honderd locaties. Vanaf nu ga je met andere ogen naar de gevels kijken.
Deze gids vertelt het slavernijverleden van Amsterdam aan de hand van meer dan honderd locaties. Nooit eerder zijn zoveel locaties in Nederland in een (wandel)gids vermeld, die gelinkt zijn aan het slavernijverleden. ‘De erfenis van de slavernij kan tegenwoordig overal in Nederland worden geïdentificeerd, ook al is die erfenis niet zo expliciet, niet zo zichtbaar, niet zo tastbaar als het zou kunnen zijn’, zei socioloog Stephen Small in zijn oratie aan de Universiteit van Amsterdam. Amsterdammer 2012.
De herziene uitgave bevat kleine correcties en aanvullingen op de teksten en afbeeldingen. Een van de nieuwe pagina’s gaat over de aanwezigheid van een zwarte gemeenschap van mannen, vrouwen en kinderen in het centrum van Amsterdam vanaf het begin van de zeventiende eeuw. Ook is de kaart in het boek geheel herzien en zijn de kaartlocaties voorzien van paginanummers in het boek, waardoor het boek beter bruikbaar is.
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.