Kleurgebruik is een belangrijk onderdeel van film. Het heeft de kracht om emoties op te roepen, subtiele psychologische symboliek te laten zien en te fungeren als een verhalend middel.
De pastelkleuren en gedempte tonen van Wes Anderson zijn esthetisch aantrekkelijk, maar zijn zorgvuldige kleurgebruik fungeert ook als een afkorting voor het interpreteren van emoties. En laten we Schindler’s List (1993, regie Steven Spielberg) niet vergeten, waarin een krachtige rode flits tegen een verder zwart-witfilm wordt gebruikt als een krachtig symbool van leven, overleven en dood.
In Colors of Film introduceert filmcriticus Charles Bramesco een element van cinema dat vaak over het hoofd wordt gezien, maar toch op buitengewone manieren wordt gebruikt. Door gebruik te maken van infographic kleurenpaletten en stills uit de films, is dit een levendige en frisse benadering van film voor zowel bioscoopbezoekers als kleurliefhebbers.
Hij onderzoekt ook in fascinerende details hoe de ontwikkeling van technologieën de koers van de moderne cinema heeft bepaald, van hoe de vete tussen Kodak en Fuji film de kleurenpaletten van de grootste filmmakers van de 20e eeuw heeft gevormd, tot hoe de komst van computertechnologie een digitaal wonderland creëert. voor moderne regisseurs waarin alles mogelijk is.
Gevuld met inzichten en fascinerende verslagen uit de geschiedenis van de cinema, is Colours of Film een ​​onmisbare gids voor een van de belangrijkste visuele elementen in het medium film.
Over de auteur
Charles Bramesco is een film- en televisiecriticus die in Brooklyn woont. Naast The Guardian is zijn werk ook verschenen in Rolling Stone, Little White Lies, Vanity Fair, Newsweek, Forbes, Nylon, Vulture, Frieze, The A.V. Club, Indiewire, The Dissolve, Vox en Pitchfork. Hij is de auteur van Vampire Movies (Little White Lies for William Collins, 2019).
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.