Frida Kahlo

Frida Kahlo was een Mexicaanse schilder die bekend stond om haar vele portretten, zelfportretten en werken geïnspireerd door de natuur en kunstvoorwerpen van Mexico. Geïnspireerd door de populaire cultuur van het land, gebruikte ze een naïeve volkskunststijl om vragen over identiteit, postkolonialisme, geslacht, klasse en ras in de Mexicaanse samenleving te onderzoeken. Haar schilderijen hadden vaak sterke autobiografische elementen en vermengden realisme met fantasie. Naast dat ze behoort tot de post-revolutionaire Mexicayotl-beweging, die een Mexicaanse identiteit probeerde te definiëren, is Kahlo gezien worden als een surrealist of magisch realist. Ze staat bekend om het schilderen over haar ervaring van chronische pijn.

Kahlo’s werk als kunstenaar bleef relatief onbekend tot eind jaren zeventig, toen haar werk werd herontdekt door kunsthistorici en politieke activisten. Begin jaren negentig was ze niet alleen een erkend figuur in de kunstgeschiedenis geworden, maar werd ze ook beschouwd als een icoon voor Chicanos, de feministische beweging en de LGBTQ+-beweging. Kahlo’s werk is internationaal gevierd als een symbool van Mexicaanse nationale en inheemse tradities en door feministen vanwege wat wordt gezien als zijn compromisloze weergave van de vrouwelijke ervaring en vorm.